Cesarskie cięcie krok po kroku

Cesarskie cięcie to poród drogą zabiegu chirurgicznego, polegającego na przecięciu powłok brzusznych i otwarciu jamy macicy. Formalnie zabieg ten wykonywany jest jedyne ze wskazań medycznych, jednak w praktyce wykonywany jest również na życzenie pacjentki. Jak wyglada cesarskie cięcie?

Przebieg cesarskiego cięcia

Po zakwalifikowaniu do zabiegu i ustaleniu terminu zabiegu, pacjentka zobligowana jest do wykonania kompletu niezbędnych badań: pomiaru ciśnienia krwi, badania KTG oraz badań laboratoryjnych: morfologii, parametrów układu krzepnięcia, elektrolitów i grupy krwi. Różny jest czas przebywania pacjentki przed zabiegiem w szpitalu – niektóre pacjentki muszą zjawić się dzień wcześniej, inne – godzinę przed planowanym zabiegiem; decyzja zależy od placówki medycznej, w której planowany jest zabieg.

Bezpośrednio przed cesarskim cięciem pacjentka ma zakładany wenflon i kroplówkę oraz jest znieczulana. Znieczulenie podpajęczynówkowe lub zewnątrzoponowe pozwala zachować pacjentce pełną świadomość przy jednoczesnym braku czucia od pasa w dół. Po zasłonięciu pola operacyjnego parawanem i zdezynfekowaniu skóry, wykonywane jest cięcie. Cięcie poprzeczne, przebiegające poziomo nad linią włosów łonowych, jest najbardziej preferowane przez kobiety, z racji dyskretnej lokalizacji blizny pooperacyjnej. Ma długość kilkunastu centymetrów; mięśnie brzuszne przecięte są poprzecznie więc rana dobrze się goi. Cięcie klasyczne przebiega pionowo, od pępka do spojenia łonowego. Wykonywane jest rzadko z racji rozległości blizny pooperacyjnej. Wiąże się z obfitszym krwawieniem i dłuższym gojeniem rany. Cesarskie cięcie drogą pochwową to najtrudniejsza i najrzadziej stosowana technika operacyjna, stosowana głównie w ciążach niedonoszonych, gdy kobieta rodzi martwy płód.

Po cesarskim cięciu

Po wydostaniu dziecka na zewnątrz, dzieckiem zajmuje się neonatolog, a kobieta poddawana jest zaszywaniu rany. Po zakończonym zabiegu mama odpoczywa na sali pooperacyjnej, a pełną opiekę nad dzieckiem może sprawować po upływie doby. Zaleceniem pozabiegowym jest leżenie przez co najmniej kilka godzin, co ma na celu odpoczynek, oszczędzanie rany pooperacyjnej oraz zapobieganie przykrym skutkom znieczulenia, np. w postaci silnych bólów głowy. Pielęgnacja rany to utrzymywanie opatrunku w suchości, a po jego zdjęciu-  przemywanie rany hipoalergicznym, bezzapachowym mydłem dla dzieci. Po 3-6 dniach kobieta może opuścić szpital. Przez okres jednego miesiąca należy unikać forsowania organizmu.

Świadomość, jak przebiega cesarskie cięcie krok po kroku, pozwala oswoić lęk i przygotować się na zabieg i odpowiednią rekonwalescencję po zabiegu. Komfortową sytuacją jest, gdy zabieg ma charakter planowy, termin ustalany jest ze znacznym wyprzedzeniem. Niekiedy, na skutek nagłych wskazań medycznych, zabieg musi być wykonany natychmiast, co może stanowić dodatkowy czynnik stresujący dla kobiety. Wtedy jednak wykonywane jest znieczulenie ogólne, kobieta nie uczestniczy więc świadomie w zabiegu.

Według różnych statystyk, co trzeci/czwarty poród rozwiązywany jest drogą cesarskiego cięcia, co wynika z rozszerzenia wskazań medycznych (okulistycznych, ortopedycznych, neurologicznych, ginekologicznych czy kardiologicznych) oraz coraz częstszej praktyki wykonywania tego zabiegu na życzenie pacjentki (cesarskie cięcie elektywne). Nie dziwi więc chęć zrozumienia, jak wygląda cesarskie cięcie. Zazwyczaj zabieg jest całkowicie bezpieczny, rzadkimi powikłaniami są krwotoki, zakażenia oraz zrosty w jamie brzusznej. A czy istnieją przeciwwskazania do przeprowadzenia zabiegu cesarskiego cięcia? Przewrotnie można odpowiedzieć, że jedynym przeciwwskazaniem jest dobry stan ogólny matki i dziecka.